یاسمین د لئون، یک سبزه خشمگین، منحنی های خود را به یک گل میخ ناهموار تسلیم می کند. دستانش بسته شده است، او مشتاقانه او را به صورت دهانی خوشحال می کند و یک رقص وحشیانه و ریتمیک از شور و شوق را شعله ور می کند. جفت خام و شدید آنها ارتباط جسمانی آنها را جشن می گیرد و یاسمین را کاملاً راضی می کند.